Reprezentacja AZ na międzynarodowej konferencji

Koło Naukowe Studentów Pielęgniarstwa wzięło udział w VII Międzynarodowej Konferencji Naukowej z cyklu „Nauki o zdrowiu – kierunki zmian i perspektywy rozwoju”. Akademię Zamojską reprezentowały: studentka III roku pielęgniarstwa Ewelina Romańczuk z pracą na temat „Opieka pielęgniarska nad pacjentem po udarze niedokrwiennym” wraz z opiekunem Koła dr n. med. Marią Dorotą Kwiką z Zakładu  Pielęgniarstwa Instytutu Humanistyczno-Medycznego AZ.

 

Choroby naczyniowe mózgu, w szczególności udar mózgu jest chorobą cywilizacyjną stanowiącą najpoważniejszą przyczynę trwałego inwalidztwa u osób dorosłych we współczesnym świecie.

Udar mózgu jest problemem  leczniczym, ekonomicznym i społecznym. Dotyczy zarówno krajów rozwiniętych jak i krajów o niskim dochodzie narodowym i niższym poziomie uprzemysłowienia. Z badań epidemiologicznych wynika, że udar mózgu stanowi trzecią, po chorobie wieńcowej i nowotworach, najczęstszą przyczynę zgonów na świecie. Udar mózgu występuje  we wszystkich grupach wiekowych, ale głównie  związany  jest z wiekiem. Występuje często u osób między 55. a 64. rokiem życia ok. 300/100 000 osób, natomiast miedzy 65. a 74. rokiem życia częstotliwość diametralnie wzrasta i wynosi ok. 800/100 000 osób. Częściej chorują na udar mężczyźni, głównie w starszym wieku.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), definiuje udar mózgu, jako „zespół kliniczny charakteryzujący się nagłym pojawieniem się ogniskowych lub globalnych zaburzeń czynności mózgowia – jeżeli wcześniej nie doprowadzą one do zgonu i utrzymujących się dłużej niż 24 godziny i nie mającej innej przyczyny niż naczyniowa”

Skala problemu jest znaczna. Szacuje się że około 17 mln ludzi na świecie, zapada na udar mózgu, a umiera około 4,5 mln osób rocznie. Roczna śmiertelność z powodu udaru mózgu w Europie wynosi od 63,5 do 273,4/100 000 osób, a roczna ilość nowych udarów wynosi od 100 do 200/100 000 osób. W Polsce, wg danych Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Udaru Mózgu   śmiertelność kształtuje się na poziomie od 66 do 108/100 000 osób a nowych zachorowań rocznie rejestruje się ponad 70 000. Wysoka zapadalność  i umieralność z powodu udarów stanowi sygnał alarmowy do podjęcia prewencji.

Udar mózgu jest najczęściej występującym ostrym schorzeniem neurologicznym. Ze względu na mechanizm udary mózgu dzielimy na niedokrwienny, krwotoczny i żylny. Najczęściej występującą formą zawału mózgu jest udar niedokrwienny, a jego częstym powikłaniem jest transformacja krwotoczna.  Już w czasie  leczenia  pierwszej fazy  należy rozpocząć trwającą do końca życia profilaktykę wtórną. Rehabilitacja  zaburzeń  afatycznych,  sensomotorycznych i zaburzeń mobilności powinna zaczynać się  już w oddziale udarowym  i trwać tak długo jak utrzymują się deficyty. Pacjenci po udarze wymagają kompleksowej opieki i rehabilitacji, dostosowanej indywidualnie do konkretnego przypadku.

Pielęgniarka bierze aktywny udział w procesie leczenia, rehabilitacji a zwłaszcza pielęgnowania pacjenta, zarówno bezpośrednio po udarze w czasie hospitalizacji jak i w okresie późniejszym, obejmującym pobyt chorego w domu. Aby pielęgniarka mogła wykonywać w pełni profesjonalnie swoje zadania konieczna jest specjalistyczna wiedza, ,umiejętności skutecznego komunikowania się, empatia, zaangażowanie  a zwłaszcza troska o drugiego człowieka. Te cechy kształtują holistyczne podejście do pacjenta i poprawiają jakość ich życia. Do zadań wykonywanych  przez pielęgniarkę  po przebytym udarze należy głównie:

• współudział  w postępowaniu ratującym życie,
• wzmocnienie samooceny pacjenta,
• motywowanie do uczestnictwa w rehabilitacji i psychoterapii,
• zapobieganie powikłaniom,
• edukacja  pacjenta i jego rodziny,

Złożoność problemów  pielęgnacyjnych po udarze  mózgu odzwierciedla ilość osób biorących udział w procesie opieki, wymaga współpracy  całego zespołu wielodyscyplinarnego. Zaznaczyć należy iż następstwem udarów mózgowych jest trwała i nagła zmiana sytuacji  bio-psycho-społecznej  pacjenta, co prowadzi do  zmiany dotychczasowego życia i funkcjonowania  zarówno w rodzinie jak  i społeczeństwie . Wielu chorych  po udarze pozostaje z niepełnosprawnością i dolegliwościami stanowiącymi domenę geriatrii.

Konferencja odbyła się w formule hybrydowej 7 kwietnia 2022 r. w Mazowieckiej Uczelni Publicznej w Płocku. 

 

 

                                                                                                                                               M.D.K.